zondag 10 augustus 2014

Dag 17 ; Telegraph Cove – Campbell River

Een pracht orca tour beleefd vandaag. Niet goed wetende wat ons te wachten staat stappen we rond 09.00 uur op de boot. De natuur bepaalt het moment, dus je weet nooit van te voren of je iets gaat zien. Dit geldt dus ook voor onze orcatour. Het weer is heerlijk, dus die winst zit al in de pocket. Telegraph Cove ligt in een baai en schijnt het mekka te zijn voor onder andere orca’s. Van begin mei tot eind oktober leven ze hier in groepen. Het geluk is aan onze kant, al vrij snel zien we de eerste rugvinnen van deze enorme beesten zichtbaar boven het water. Eentje zelfs met jong. Maar het wordt nog mooier. We zien een grote zalm rond onze boot zwemmen waar de orca’s ook wel trek in hebben. Een klein groepje orca’s gaan in de strijd om deze zalm. Al jagend schieten ze om en onder onze boot door. Het leek even op de film Jaws zo dichtbij waren ze. Zelfs de kapitein van het schip ging uit zijn dak omdat ook  hij dit nog nooit eerder heeft gezien.
Geweldig om te volgen (sorry zalm…..). Buiten de vele orca’s hebben we ook nog zwart-witte dolfijnen (dall's porpoise) en bultruggen gezien. De meeste bultruggen waren ver weg maar 1 kwam er totaal onverwachts heel dicht langs onze boot. Ik activeerde snel weer mijn camera uit de slaapstand en toen……ging mijn mobiel.
Het thuisfront belt. Geen tijd om op te nemen, we bellen wel terug. Maar toch nieuwsgierig of er geen problemen zijn geef ik een smsje terug of het dringend is. Eh.. nou nee, schrijft mijn jongste zoon Wouter, maar weet papa (hij weet uit ervaring dat hij dat  zoiezo niet aan mij hoeft te vragen) hoe de CD speler thuis werkt. Toch fijn dat onze kids hoofd en bijzaken tijdens de vakantie goed kunnen scheiden (dit was een hoofdzaak volgens Wouter J). Natuurlijk helpt Peter onze zoon op een geschikter moment even met een (duur!) telefonisch advies. Maarja, het blijft toch je kind he….Na de, voor ons gevoel, geweldige orcatour reizen we verder naar Campbell River. En terwijl ik dit weblog zit te schrijven kijken we uit over het smalste stukje zeearm van de Johnstone Street. Vele boten en zeilschepen gaan langs onze ogen voorbij. Tjonge, tjonge, tjonge, geloof het of niet maar het genieten houdt niet op voor ons.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten