Dag 11; maandag 4 augustus Stewart - Hyder (Alaska)

Vroeg (heel vroeg!) uit de veren vandaag. Hoe vroeg is vroeg hoor ik jullie denken. Nou.. om 05.30 ging vanmorgen de wekker. Want volgens de rangers hier  ligt het beste tijdstip van beren spotten tussen 06.00 en 10.00 uur ’s morgens. Dus ongewassen en ongeschoren, want anders moesten we nog vroeger op, gaan we rond 05.45 uur op pad. Gepakt en gezakt met een deken en leesboek zijn we rond 6 uur in de ochtend bij de fish-creek. We zijn niet de enige die zo maf zijn om hier zo vroeg te arriveren want het is zelfs even zoeken naar een parkeerplaats voor onze camper. Er is zoveel beer activiteit op deze weg dat we zelfs over een beveiligd pad naar de uitkijkpost moeten lopen. En dan is het wachten, kijken, wachten, kijken, en nog eens wachten in de hoop dat de beren ook hun wekker hebben gezet. Omdat geduld niet mijn één van mijn beste eigenschappen is heb ik als ‘escape’ mijn e-reader meegenomen.

Vijftig tinten grijs uitlezen op een uitkijkpost voor beren is eigenlijk best wel grappig. En wachten moeten we….

Maar dan is het moment toch daar en wordt ons wachten beloond. Een 18 jaar oude Grizzly komt hongerig de rivier op en geeft zeker een show van 45 minuten weg. Zo bijzonder om te zien en zo dichtbij. Op een gegeven moment stond  de grizzly nog maar 5 meter van mij vandaan (is echt waar,  geen berenlatijn) , maar wees gerust lieve lezers, we stonden redelijk veilig op een beschermde brug.

We konden er geen genoeg van krijgen en zijn tot zeker 15.30 uur gebleven. Heerlijk zo’n dag waar niets moet en alles mag. En jullie mogen raden wat we vanavond eten.

 Juist ja…ZALM!

Achtergrond over  zalmmigratie:

Zalmen zijn na 4 jaar geslachtsrijp en gaan dan terug naar hun paaigebied. Vermoedelijk geleid door hun bijzondere reukzin. Veel zalmen ondergaan onderweg een ingrijpende verandering: de zalm  wordt bijvoorbeeld van zilverblauw donkerrood. Veel zalmen sterven tijdens de tocht. Eenmaal op de plaats van bestemming graven vrouwtjes een holte in de rivierbedding en leggen er hun eitjes, die daarna door het mannetje bevrucht worden. Als ze hun plicht gedaan hebben, kwijnen beide vissen weg en sterven binnen een paar dagen.
*dit zagen wij ook gebeuren in het heldere ondiepe water*