Dag 4: 28 juli Banff - Ice Field Parkway.

Na een redelijke goede nacht vandaag vroeg uit de veren. Geen straf want de Canadese klok hebben we nog niet helemaal te pakken. Gedoucht en wel vertrekken we klokslag half 8 van de camping. Lake Louise en Moraine Lake staan op ons wensen lijstje. Deze meren behoren tot de mooiste meren ter wereld. Ze bevinden zich in het Banff NP. Hun wereldberoemdheid danken ze aan hun bizarre blauwgroene kleur. De prachtige kleuren worden veroorzaakt door de aanwezigheid van “glacial flour”, ofwel gletsjerstof, dat wordt gevormd als een gletsjer de onderliggende rotsen vermorzelt.

Volgens onze goede vriend Teun moet je hier vroeg zijn om al onze, met busladingen aangevoerde  ‘Aziatische vrienden’, voor te zijn.  

Aangekomen bij Lake Louise is er niets gelogen van de verhalen, want wat is het hier mooi! De kleuren van het meer komen nog niet optimaal tot hun recht maar dat heeft te maken met het vroege tijdstip wat we hier zijn. Vervolgens rijden we naar Moraine Lake en omdat we hier wat later op de ochtend zijn is bij dit meer de bizarre blauw groene kleur inmiddels goed zichtbaar.  We nemen de tijd en genieten van dit aanzicht.

Na het bewonderen van beide meren gaan we de Ice Field Parkway rijden. Dit is een prachtige route naar Jasper door de Rockies (230 km) waar je (niet gelogen) elke bocht een ansichtkaart mag noemen. Onderweg stoppen we regelmatig voor een korte wandeling (mijn schoenen zijn tenslotte nog niet helemaal ingelopen J).

En we worden vandaag al getrakteerd op beren! Jawel.. we zien aan de kant van de weg eerst een zwarte beer die zich uitgebreid te goed doet aan een bessenstruik. Een halfuur later zien we een bruine beer langs de weg hetzelfde doen, onze dag kan niet meer stuk. Aan het einde van de dag gaan we een camping te zoeken. We besluiten langs de route een camping aan de Jonas Creek te nemen. Een zelf support camping waarbij je het campinggeld achteraf  in een enveloppe moet doen en vervolgens in een brievenbusje moet deponeren. Ik vraag me af of deze methode in Nederland wel helemaal goed zou gaan. Omdat we geen barbecue hebben maakt Peter volgens de padvinders methode een prachtige hunebed-achtige barbecue om daar ons avondmaal op te bereiden. Vervolgens is hij nog minstens een uur zoet met het kloven van hout voor ons kampvuur. Terwijl ik mijn weblog zit te schrijven word ik dan ook heerlijk uitgerookt door mijn lieve echtgenoot. Maar ja.. ik mopper niet het is tenslotte vakantie!